martes, 31 de julio de 2007

-Ca am moru da caló-





















Vienen las vacaciones.








El calor se hace patente.











Mi cerebro se derrite.








Brillo cual luciernaga.



Todo es siesta y felicidad.



No más trabajo, no más niños.



Si fiesta, si levantarse tarde.










.Patri.

1 comentario:

Anónimo dijo...

¡Hola Patri! Ja a Barcelona i resulta que tens un blog ostress!!si es que pa' tener, tenemos de tó menos hombres... Jajajaja ;)
A veure si sortim dintre de poc que tinc ganes de marxa!